Jak powstał silnik diesla
W 1893 roku Rudolf Diesel skonstruował silnik o nieco zmienionej konstrukcji i zasadzie działania, niż silniki spalinowe znane dotychczas. Przyświecającym mu celem było stworzenie maszyny jeszcze wydajniejszej, a opierającej się na ogólnej koncepcji silnika spalinowego. W roku 1893 zdobył patent na swą konstrukcję ?silnika o zapłonie samoczynnym?.
W roku 1897 Rudolf Diesel zbudował pierwszy dwucylindrowy silnik o zapłonie samoczynnym, który otrzymał nagrodę Grand Prix na wystawie w Paryżu. Silnik ten bezpośrednio z wystawy został przewieziony do Warszawy, gdzie był zastosowany do napędu prądnicy w elektrowni hotelu "BRISTOL".potrzebny przypis
Konstrukcja silnika, którą opracował R. Diesel była bardzo zawodna i trudna w eksploatacji poprzez zastosowanie wtrysku paliwa do cylindra za pomocą sprężonego powietrza. Układ wtryskowy wymagał wielostopniowej sprężarki, aby uzyskać wystarczająco wysokie ciśnienie powietrza, za pomocą którego wtryskiwana i rozpylana była dawka paliwa. Przy ówczesnej technologii materiałowej zapewnienie odpowiedniej trwałości i niezawodności sprężarki było trudne, powiększało to gabaryty i ciężar niemałego silnika, oraz zwiększało ilość części ruchomych wymagających okresowego serwisowania. Dopiero opracowanie hydraulicznego systemu wtrysku paliwa (James Mc Kechnie patent w 1910) pozwoliło na szeroki rozwój silników wysokoprężnych pracujących na oleju napędowym, ale już nie według klasycznego obiegu Diesela (stałe ciśnienie spalania), tylko według obiegu Sabathe'a (przemiana izochoryczna i przemiana izobaryczna).
Dużą rolę w rozwoju silnika odegrał inż. Prosper L?Orange zatrudniony w przedsiębiorstwie Benz & Cie, który zaprojektował w 1908 r. komorę wstępną.
Pierwszy pojazd dieslowski produkcji przedsiębiorstwa MAN był jednocylindrowym gigantem o pojemności niemal 20 litrów, który przy prędkości 172 obrotów na minutę rozwijał moc 15 kW.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_o_zap%C5%82onie_samoczynnym#Historia
Maszyna i jej wały
Wał ? część maszyny, najczęściej w kształcie walca, obracająca się wokół własnej osi wraz z zamocowanymi na niej elementami, służąca do przenoszenia momentu obrotowego. Na wale mogą być osadzone: koła zębate, piasty, tarcze hamulcowe itp.
Jeśli wał obciążany jest momentem skręcającym i momentem gnącym, działającymi w płaszczyznach prostopadłych względem siebie, wymagają zsumowania przy pomocy hipotez wytężeniowych. Największe zastosowanie ma tu hipoteza Hubera-Misesa-Hencky'ego. Wypadkowe obciążenie podzielone przez wytrzymałość jednostkową, na całej długości wału, pozwala wyznaczyć jego minimalny zarys. Zarys rzeczywisty projektuje się tak, by opisywał on zarys minimalny oraz spełniał wymogi montażowe i funkcjonalne.
Szczególną formą wału jest wał korbowy oraz wał giętki.
Odmianą wału jest też wał napędowy, służący do doprowadzania napędu do podzespołów maszyny, które nie mogą być połączone bezpośrednio, ze względu na oddalenie od siebie, bądź konieczność zapewnienia pewnej ruchomości tych elementów względem siebie. Wały tego typu znajdują zastosowanie w samochodach z silnikiem z przodu, napędzającym oś tylną.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wa%C5%82_(maszynoznawstwo)
Czy samodzielna naprawa samochodu to dobry pomysł?
Jeśli nasz samochód ulegnie awarii, zawsze warto w odpowiedni sposób zabrać się za jego naprawę. Własne auto to oczywiście wygoda oraz możliwość komfortowego przemieszczania się z jednego miejsca do drugiego, więc każdemu z nas zależy na tym, by zawsze było ono gotowe do jazdy. Gdy chcemy, by naprawa przebiegała sprawie oraz bez zbędnych komplikacji, powinniśmy oczywiście jak najszybciej oddać je do odpowiedniego serwisu, w którym otrzymamy profesjonalną pomoc. Aby znaleźć właściwe miejsce, warto poszukać dodatkowych informacji w Internecie i zdecydować się na coś konkretnego. Samodzielne naprawy nie będą oczywiście dobrym pomysłem i często przyniosą nam więcej szkody, niż pożytku.